Patty Brard

Column Patty

Ik had een bijna onmogelijk drukke week de afgelopen twee weken in Nederland. Ik wil dan alles wat ik leuk vind qua werk aannemen, iedereen die ik leuk vind even zien, uit eten, thuis eten en vrienden hun ding zien doen in bijvoorbeeld het theater. Zo had ik afgelopen zaterdagavond een date met Richard Groenendijk in de Stadsschouwburg in Utrecht. Ik had alleen niet voorzien dat ik overdag door het stof getrokken zou worden door een psychotherapeute voor een nieuw programma van RTL, waarin je oude trauma’s onder begeleiding van een professioneel iemand verwerkt.

Het was alsof er een tank over me heen gereden was, zo moe was ik aan het eind van die dag. Maar afspraak is afspraak, ik ben die avond met een vriendin naar Om Alles!, de nieuwe show van Richard geweest. De show heeft al vele goede recensies gehad en wordt wegens groot succes zelfs geprolongeerd.

En terecht. Ik heb twee uur lang in mijn sjaal liggen gieren van de lach, bang dat Richard mijn niet geheel onopvallende geproest zou herkennen. Zeker bij het stuk waarin hij vertelt over onze reis naar Sri Lanka voor het programma De Gevaarlijkste Wegen Van De Wereld. Ik merkte dat de mensen om mij heen in de zaal die mij herkend hadden, zich een beetje opgelaten voelden en niet vrijuit durfden te lachen om zijn vertolking van Patty Brard, volgens Richard ’de altijd rustige Mahatma Ghandi van de Nederlandse showbizz’, maar ik ben er zelf bijna in gebleven van het lachen. ’Gelachen voor een jaar’, zei mijn vriendin na afloop.

Ik ben zo ontzettend trots op mijn vriendje. Van acht tot tien uur ’s avonds geeft Richard in zijn eentje met minimale attributen ons tussen neus en lippen door namelijk ook nog een paar rake levenslessen. Hij straft op ongenaakbare wijze het gemak af waarmee koppels vandaag aan de dag maar uit elkaar gaan en veegt de vloer aan met het gebrek aan zelfrespect en het totale gebrek aan moraal dat de mensheid in midlifecrisis aan de dag legt in een fantastische scène die zich op een voor hem ongemakkelijk seksfeest afspeelt. Hij speelt in één scène met gemak vijf verschillende karakters die elkaar afwisselen in alle mogelijke emoties. Ik was overdonderd, het is inderdaad een topkomiek, zoals de recensies al vermeldden. Volgend jaar zitten we in de koninklijke loge van Carré en gaan wij nog een keer van Om Alles! genieten. En voor u: check de speellijst voor een theater bij u in de buurt. Het is de beste avond uit ooit!