Patty Brard

Column Patty Brard

Kerst is voor mij het vaste moment in het jaar dat ik nog eens terugblik op wat er zo allemaal gebeurd is. Niet alleen in mijn wereld, maar ook in de showbizzwereld, waar ik natuurlijk toch veel in verkeer. Het jaar 2013 kan voor velen de boeken in als het jaar dat lang hooggehouden mooie imago’s uiteenspatten. Vele ideaalplaatjes, zoals die van Sylvie en Rafael, Albert en Onno, Katja en Thijs en Estelle en Badr hielden op het laatste moment toch geen stand.

Het is natuurlijk ook niet handig om de dingen mooier te doen voorkomen dan ze in werkelijkheid zijn. Natuurlijk wil je liever niet dat de mensheid zich met jouw leven bemoeit en wil je de tijd om je problemen zelf uit te zoeken, maar naar buiten een ideaalbeeld blijven uitstralen, werkt onmiddellijk tegen je als puntje bij paaltje komt en het paaltje alsnog omvalt. En laten we eerlijk zijn, ieder huisje heeft nou eenmaal zijn kruisje. Ik kan hier ook een lijstje gaan opnoemen van dingen die ik graag anders had gezien, maar geef er de voorkeur aan te koesteren wat ik heb. En ik maak het niet mooier dan het is. Ik heb van de week bij het graf van mijn jongere broertje ook best een traantje weggepinkt. Waarom is hij er niet, en waarom helpt hij me niet? Waarom gaan de dingen zoals ze gaan? Het antwoord zat hem wederom in de focus op wat je wel hebt, en niet op hoe je het graag had willen hebben. Het kan altijd beter, maar allemachtig, wat hebben we het goed! Ik ben dankbaar voor de mensen die ik om me heen heb, de nieuwe mensen die vrienden blijken, het werk dat me omarmt, mijn man die me liefheeft. Mijn man die qua werk ook zo goed gaat ineens. We hebben ons er mooi doorheen geslagen. Wat nou crisis? In het allerleukste huis van Nederland ontvingen we een greep uit al die lieve vrienden die er altijd voor ons zijn, zoals de familie Hazes! Wat ben ik toch trots op Rachel en hoe zij haar twee Hazesjes heeft opgevoed. Rachel wordt soms afgespiegeld als een harde tante. Ik ken haar als een zakenvrouw met het hart op de goede plek, die een fantastisch leven voor haar kinderen creëert en precies weet wat wel en niet goed voor ze is. Bridget en Beau, die niet alleen fijne collega’s blijken maar ook zulke lieve vriendjes. Guido Spek, de jongste van het stelletje dat hier vaak over de vloer komt: intelligent, knap, muzikaal en zo ontzettend lief! Ramon Beuk, ook bij jou gaat niet alles van een leien dakje, maar wat ben je in alle opzichten een heerlijkheid om om je heen te hebben. Nog een paar kerstborrels in ons huisje en dan gaan de luiken dicht. Dan sluiten wij ons op om te cocoonen in het lekkerste kersthuisje van ons dromen! Het is af en we gaan er met ons tweetjes in stilte van genieten. Met onze beertjes erbij natuurlijk. Vrolijk kerstfeest allemaal!