Saskia Noort over de overgang: ‘Vrouwen moeten lijden’

Tekst: Evelien Berkemeijer

01/12/2025

Met Adem zet Saskia Noort een thriller neer met een hoofdpersoon in de overgang. Haar klachten lopen als een stille onderstroom door het verhaal. Ze vertelt erover aan Nouveau.

De nieuwe thriller verscheen onlangs en markeert een duidelijke keuze in thema en personage. Saskia Noort is 58 en laat in haar werk zien dat de overgang niet buiten het echte leven valt, maar er dwars doorheen loopt. Juist omdat het in fictie zo weinig gebeurt, krijgt de alledaagsheid van die fase hier gewicht.

Overgang als onderbelicht hoofdthema

In gesprek met Nouveau legt Saskia uit waarom ze dit perspectief zo belangrijk vond: ‘Er zijn in Nederland een paar miljoen vrouwen in de overgang, maar je vindt ze niet terug als hoofdpersonen in romans of op televisie. Als er al oudere vrouwen op televisie zijn, dan zijn ze oma of de zure buurvrouw. Maar een oudere vrouw met een echt leven, een gezinsleven en een liefdesleven, die zie je niet. Ik wilde al heel lang schrijven over zo’n vrouw.’

Eigen klachten pas achteraf herkend

Saskia Noort dacht lange tijd dat ze weinig merkte van de overgang, tot ze terugkeek op een reeks vage signalen die ze toen niet zo had geduid. Ze vertelde: ‘Ik had wel een vaag hoofd en was een beetje somber. En ik had de hele tijd last van blaas­ontstekingen. Mijn huisarts had geen idee dat dat bij de overgang kon horen, wat ik raar vind.’ Hormoontherapie hielp haar vervolgens verder. Hoewel daar in Nederland moeilijk over wordt gedaan, geeft Saskia aan: ‘Als je erover begint in een groep vrouwen, blijken er veel niets te gebruiken tegen hun over­gangsklachten. Of ze vertellen: ‘Mijn huisarts zegt dat ik het maar moet accepteren.’ Nederlanders zijn, vooral als het om klachten van vrouwen gaat, erg behoudend. Vrouwen moeten lijden, dat is beter voor hen.’

Tekst gaat verder onder post waarin Saskia een tv-serie gebaseerd op het boek aankondigt:

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Saskia Noort (@saskianoort)

Grenzen en zorglast als onderliggende boodschap

Hoewel Saskia Adem schreef vanuit plezier na een zwaarder project, wilde ze wel degelijk iets laten resoneren. Het boek raakt aan een patroon dat veel vrouwen herkennen: ‘We laten te veel over onze grenzen gaan. We zorgen nog steeds voor volwassen kinderen, we zorgen voor exen, we zorgen voor nieuwe partners, en dat gaat spaak lopen naar­mate je ouder wordt, want dan moet je ook nog voor je ouders gaan zorgen. Dat houd je niet vol. En mijn hoofd­ persoon dus ook niet.’ In de thriller stapelt die druk zich op tot het niet meer gaat, precies zoals in het echte leven de rek er soms stilletjes uit kan raken.

Lees ook: Vervroegde overgang maakte Victoria Koblenko ‘psychisch labiel’

FOTO: ANP