Tevreden Tineke de Nooij heeft niets meer te wensen

19/05/2023

Dit interview is gepubliceerd in Weekend nummer 15

Na 25 jaar in het bos te hebben gewoond, is Tineke de Nooij onlangs verhuisd naar het Rosa Spier Huis. Dat bevalt haar meer dan goed.

Door Emelie van Kaam

U bent onlangs verhuisd. Hoe bevalt het in uw nieuwe appartement in het Rosa Spier Huis? 

TINEKE DE NOOIJ: ”Ik ben lekker voor me uit het staren momenteel, in een halflege kamer. Alles moet nog worden uitgepakt, maar morgen komt de klusjesman om al mijn schilderijen op te hangen. Ik kan niet wachten joh, ik vind het geweldig!” 

Wat is al wel gedaan? 

“Mijn nichtje Annebel is organiser, zij heeft de hele verhuizing geregeld. We hebben van tevoren de kleuren uitgezocht voor het huis, want alles was hiervoor helemaal wit. Ik heb nu een groene muur en een roze keuken met roze wand.” 

Hoe woont u nu in vergelijking met uw oude woning? 

“In mijn oude huis had ik 100m2 en hier heb ik 58m2. Daar had ik 40 schilderijen hangen, dus daarvan heb ik de mooiste en grootste uitgezocht. Die staan hier nog tegen de muur. Maar ik zit zeer tevreden rond te kijken. Ik voel me hier fantastisch. Ik denk alleen maar: wauw, ik ben omringd door mijn mooiste spullen. Ik heb natuurlijk het leukste eruit gehaald.” 

Wat heeft u met de rest gedaan? 

“Dat staat nog in mijn oude woning. Alle kinderen komen van de week om te kijken wat ze willen hebben van de andere schilderijen, en er staan nog kasten. Het is zo leuk om je kinderen iets te geven wat je zelf ook mooi vindt. Wat overblijft gaat onder meer naar Spullenhulp.” 

Moet u eraan wennen dat u nu veel kleiner woont? 

“O nee, helemaal niet! Sinds ik een minder sociaal leven heb, merkte ik dat ik niet zo’n groot huis nodig heb. Ik gebruikte nog maar de helft van mijn huis. Ik heb een prachtig uitzicht, ik vind het énig. Ik ben, nogmaals, echt heel erg blij hier.” 

Vond u het moeilijk om uit uw oude huis te vertrekken? 

“Gister was ik er nog, om de nieuwe eigenaar wat te laten zien en wat ik zou laten staan. De buurvrouw vroeg: ’Het is zeker heel emotioneel hè?’ Nee schat, helemaal niet! Ik had toen voor het eerst in mijn nieuwe appartement geslapen en ik voel me er zo thuis. En het is dus nog niet eens af. Er staan wat stoelen en mijn vleugel, maar voor de rest is alles langs de muur opgestapeld, haha! Maar ik voel me helemaal goed!” 

U klinkt ook zo vrolijk. Hoe zijn de buren? 

“Ik heb gisteren kennisgemaakt, we kwamen elkaar tegen bij de deur. Maar ik heb daar nog niet echt aandacht aan besteed, want ik moet hier over allerlei dozen heen stappen. Dus dat doe ik van de week. Wat mij ook bevalt, is dat mijn poezen, die dertien jaar oud zijn en niet gewend om op de kattenbak te gaan – die hadden voorheen het bos als paradijs – ook rustiger zijn geworden. Ze gaan nu op de kattenbak in de badkamer, dat moet ik nog veranderen naar de opbergkast. Ik ben heel trots op ze.” 

Vonden zij hun nieuwe plekje gelijk fijn? 

“Dat niet, ze gedroegen zich heel ziekelijk en beroerd. Maar sinds ik thuis ben, zit ik met twee spinnende poezen. Vanmorgen ook, op bed, terwijl ik uitkeek op bomen en om me heen keek in de rondte. Ja hoor, helemaal top.” 

Waarom kunt u zo makkelijk 25 jaar aan herinneringen achterlaten? 

“Omdat het een nieuwe fase in mijn leven is. Dit is een fase die ik helemaal alleen moet doen, al kan ik ook worden verzorgd als ik zou willen. Vanmorgen kwam iemand informeren of ik zorg nodig had. Ik ben hier veel meer beschermd.” 

Eind deze maand bent u jarig. Gaat u nog een wens doen na het uitblazen van 82 kaarsjes? 

“Nee hoor. Voor mezelf heb ik geen enkele wens. Voor mijn poezen wel. Ik hoop dat ze het nog een tijdje volhouden. Mijn kinderen en kleinkinderen vinden het geweldig dat ik hier zit.” 

Gaat u binnenkort nog naar uw geliefde Zuid-Afrika of is dat nu wel klaar? 

“Nee hoor, de laatste jaren ben ik twee keer per jaar op vakantie geweest naar Zuid-Afrika en dat blijf ik doen. Dit najaar ga ik weer. De winter duurt me te lang, het is zo koud. Maar ik heb nu zo’n leuke  flat. Ik heb de deur nu open, ondanks dat het buiten koud is. Maar de zon schijnt hier naar binnen en dat is zó behaaglijk. En het ziet er ook zo leuk uit. Ik hoef niet in de zon te zitten, als het maar behaaglijk is. En het licht is zo anders, wat ook zeker belangrijk is in een woning.” 

Het Rosa Spier Huis is een woon- en werkgemeenschap voor creatieve mensen. Welke bekende namen wonen er zoal? 

“Greetje Kauffeld en Thérèse Steinmetz zitten hier, Ciska Peters met haar man Pim ter Linde, dirigent Dick Bakker, er zitten allerlei mensen, en veel die ik ken. Er wonen schrijvers, schilders, wetenschappers, artiesten.” 

Dit interview is gepubliceerd in Weekend nummer 15. Dit nummer bestellen kan hier. Liever online lezen? Klik dan hier.