Diner voor 60
29/06/2025
Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 26
Hoe gaat dat bij u thuis, als u druk bent met de voorbereidingen van een etentje? Helpt uw partner mee of is die dan plotseling gevlogen? Willem-Alexander en Máxima hebben het geluk dat ze een leger lakeien en medewerkers hebben voor zulke voorbereidingen. Mee-eten bij het NAVO-diner zou leuk zijn geweest, maar ik had misschien wel een leuker uitje: ik mocht een paar dagen tevoren op Paleis Huis ten Bosch een kijkje nemen.
Na gecontroleerd te zijn – want de beveiliging is natuurlijk streng, als zoveel groten der aarde hier gaan verzamelen – de grote bordestrap naar binnen, waar ik een georganiseerde chaos aantrof. Normaal komen de media aan als alles spic en span is. Nu mag ik juist kijken op het moment dat de voorbereidingen in volle gang zijn. In de keukens zijn twintig koks bezig met de voorbereidingen van het driegangendiner. Op de avond zelf zijn achttien lakeien in de weer om ruim zestig gasten te eten te geven. De bloemenkamer is druk met kransen om met Hollandse bloemenpracht een imponerend visitekaartje af te geven.
Ik mag een kijkje nemen in de majestueuze Oranjezaal – het hart van het paleis, waar normaal alleen de zon en de Oranjes binnenkomen. Elke vierkante meter straalt een soort opgepoetste vaderlandse trots uit. Tientallen meters aan wand- en plafondschilderingen over de glorie van stadhouder Frederik Hendrik, gouden lijsten, vergulde kroonluchters en een krakende houten vloer, die je meteen het gevoel geeft op historische grond te lopen. Alles komt hier samen.
Medewerkers van de Zilverkamer van de koning zijn drukdoende om de tafels te dekken. Het damast ligt er al als een van de experts met handschoentjes aan, voorzichtig, een van de gigantische zilveren kandelaars uit een kist haalt. Een huwelijksgeschenk aan koning Willem III en zijn eerste vrouw Sophie, wordt me verteld.
De mede door koningin Máxima ontworpen Delftsblauwe borden – met hun gouden monogram erop – worden door een ander op tafel gelegd, terwijl met een speciale meetstok de precieze afstand tussen de borden wordt bewaard. Het hof heeft ook voor het kristal zulke maathouders ontworpen, zodat alles kaarsrecht staat voor de gasten.
Hier eten is een reis in de tijd. Van de triomfschilderingen uit het leven van stadhouder Frederik Hendrik, die met zijn vrouw Amalia het paleis liet bouwen, tot aan het bestek waarmee de presidenten eten. Vorken met de W van koning Willem I, soeplepels met het monogram van Juliana en Bernhard, dessertlepeltjes die koningin Emma aanschafte. Als men het beu is om over wereldproblemen te praten, gaf alles om hen heen wel reden voor een luchtiger gespreksonderwerp.
Terwijl ik rondkijk, fluisteren de medewerkers, terwijl ze met militaire precisie het tafelgerei uitmeten. Vakmanschap. En ergens hoopte ik vooraf toch om, tussen tafellinnen en porselein, een glimp op te vangen van het koninklijk paar. Op Buckingham Palace mocht ik ook eens vooraf de dinertafel bekijken voor het staatsbanket dat Elizabeth gaf voor Willem-Alexander en Máxima.
Maar we mochten de zaal niet in. Want de koningin zelf moest nog een laatste check doen. Of het personeel daarop zit te wachten? Waarschijnlijk niet. Maar hoe leuk zou het zijn. Dat Máxima even binnenloopt om toch nog even de kleur van de bloemen te bediscussiëren. Of Willem-Alexander die quasi-nonchalant een vork optilt en wat bromt. Een finishing touch. De koninklijke blik die alles net een beetje perfecter maakt. Na een uur binnen te zijn geweest, verlaat ik Paleis Huis ten Bosch. Ik kijk nog eens achterom. De standaard van de koning wappert niet – hij is dus niet thuis. Zo staat hij niemand in de weg. Zo zou ik het zelf thuis ook het liefst zien.
Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 26, nú in de winkel! Of lees ‘m online. Liever bestellen? Dat kan hier.
LEES OOK
Wat speelt er momenteel bij de royals? Je leest het elke week in de column van Royalty-verslaggever Rick Evers. Sinds 2010 volgt hij het koningshuis op de voet en is regelmatig te zien en te horen op de tv en de radio.
Uit andere media
