Art Rooijakkers 06032002 Beeld: Reni van Maren

Art Rooijakkers: ‘Expeditie Robinson haalt niet het beste in mensen naar boven’

Art Rooijakkers presenteerde eerder al de All Stars-editie van Expeditie Robinson, maar nu heeft hij ook ervaren hoe het is om de ‘echte’ versie van het spelprogramma te presenteren. Aan het ANP vertelt de presentator hoe hij dat vond en hoe anders Expeditie Robinson is in vergelijking met andere spelprogramma’s die hij in het verleden presenteerde.

“Het was wel echt anders. Het belangrijkste was dat bij de All Stars de kandidaten al eens eerder hadden meegedaan, dit waren geharde ‘Robinsonners’ die ook de finale hebben gehaald”, stelt Rooijakkers. “De magie van het aankomen op een onbewoond eiland en denken ‘hier moet ik dus gaan overleven’, die eerste sensatie hadden de kandidaten van dat seizoen niet. Dat vond ik bij deze reeks mooi om te zien.”

Een ander verschil was bijvoorbeeld dat hij nu met Nicolette Kluijver presenterende in plaats van Geraldine Kemper en dat Rooijakkers voor All Stars drie weken van huis was, en voor de reguliere Robinson zes weken. “Dat was een flinke zit, zeker met twee jonge kinderen. Maar voor de kandidaten was het zwaarder, die moesten het langer vol zien te houden.”

Kikkers in de pan

Rooijakkers noemt zijn rol als presentator van Expeditie Robinson “dienend” en iets anders dan bij Wie is de Mol? of De Verraders, dat hij eerder presenteerde. “Je kondigt de proeven aan en bent dan ook scheidsrechter, en je zit de eilandraad voor. Bij de eerste keer dat ik iemand naar huis moest sturen, zag ik hoeveel impact dat had. De handeling van het kaartje omdraaien is niet zo moeilijk, maar het is voor de kandidaten wel een moment van zwaarte en importantie. Ik had toen in het begin wel trillende handjes.”

Een ander verschil met de eerder genoemde programma’s vindt Rooijakkers de onderlinge band tussen de kandidaten. “Bij De Verraders was het bijna onvermijdelijk om het niet persoonlijk te nemen. Als je een verrader wordt genoemd, is dat vrij heftig. Je ziet daar dan ook de emoties heel snel heel hoog oplopen. Bij Wie is de Mol? is het spel scherp, maar tussen de kandidaten is verder geen onderlinge strijd en proberen ze elkaar er niet uit te werken. Expeditie Robinson is soms als kikkers in de pan, waarbij het water geleidelijk wordt opgewarmd en ze er dan niet uitspringen. Dat is hier ook zo; honger en slaaptekort nemen toe, de scherpe randjes worden nog iets scherper en er is minder incasseringsvermogen. Dat haalt meestal niet het beste in mensen naar boven.