Column: En de Oscar gaat naar…
13/12/2025
Deze column komt uit Weekend editie 50.
Een foutloos staatsbezoek kan bijna niet. Er zijn altijd wel dingetjes die nét niet helemaal volgens het draaiboek verlopen. Ik vind dat juist leuk en charmant, die onvoorspelbaarheid in een voorspelbaar protocol, waarin alles vaak tot op de seconde wordt vastgelegd. Totdat het vergeten wordt. Is het bij ons thuis, ach, kan gebeuren. Het is menselijk! Maar een staatsbezoek is de heilige graal, het hoogste der bezoeken. Het mag niet misgaan. Het zou in het ergste geval diplomatieke gevolgen kunnen hebben. Onze koning zal er geen oorlog over voeren, maar ik kan me voorstellen dat sommige leiders zich wel in het hemd gezet zullen voelen als iemand zijn of haar werk niet heeft gedaan. Bij Willem-Alexander hooguit als hij zijn dag niet heeft. Hem overkwam zo’n faux pas tijdens een netwerklunch in Auckland. ’En dan is het dit het moment dat de knappe assistente komt’, zei Willem-Alexander, met zijn hand uitgestoken naar een glas waarvan hij wist dat het er niet was. Máxima bedacht zich geen moment en kwam haar glas brengen. Charmant opgelost, iedereen in de zaal moest erom lachen. Maar toch: het glas hoorde te worden gebracht op het moment suprême.
Gelukkig ging het in Suriname heel anders. Beeldt u zich in: ergens tussen de woonwijken van de hoofdstad bevindt zich een zalencentrum, Ballroom Prince. Een grote vierkante ruimte waar een bandje speelt, de discoverlichting wild heen en weer beweegt door de zaal, waar personeel tijdens de toespraak van de koning druk bezig is om prosecco – geen champagne – in te schenken voor alle gasten. En waar zo’n medewerker per ongeluk de glazen over gasten heen laat vallen. Het zou mij ook overkomen. Op tafel blinkt het goudkleurig bestek met motiefje op goudkleurige tafellopers met een randje van pailletten. Over smaak of het gebrek eraan valt niet te twisten, maar ik verwacht niet dat ons koningspaar al ooit op een vergelijkbaar feestje zal zijn geweest. Terwijl het einde van de toespraak naderde, verstond een medewerker van het etablissement diens taak en haalde ’s Majesteits prosecco van tafel om hem die aan te reiken. Maar tegelijkertijd had ook de adjudant van de koning die taak op zich genomen. Terwijl ze beiden een stap naar voren deden, greep de koning het glas van links, terwijl de adjudant op rechts ietwat beteuterd achterbleef. Ook tijdens het fotomoment kreeg de adjudant ongevraagd een prominente bijrol, toen de koning haar toeriep de auto’s van de koninklijke colonne weg te halen, die na het uitstappen ijverig in het decor geparkeerd werden. ’Overste! Overste!’, klonk het toen Willem-Alexander de regie overnam. Máxima hoopte nog dat haar man zich er niet druk om zou maken, dat deed de adjudant al wel. Ik nomineer de luitenant-kolonel graag voor de beste bijrol van 2025.
De hofhouding was minder gecharmeerd, zelfs geïrriteerd, dat zulke zaken in de media worden uitgelicht. Zij ziet, begrijpelijk, liever serieuze berichtgeving. Toch scoren online vooral de filmpjes van de koning die het heft in eigen hand nam, Máxima’s dolfijnenlokroep, een grappend koningspaar tijdens een smaaktest van frisdrank of andere zaken die nét even niet volgens draaiboek verliepen. Al het werk voor de NOS-special door de tientallen medewerkers in zowel Suriname als in Nederland ten spijt: aan de teleurstellende kijkcijfers is te zien dat het publiek op die manier in elk geval niet bereikt wordt. Bekijk het positief: de grappige filmpjes enthousiasmeren vast ook weer anderen over het bezoek, die er anders niets van zouden meekrijgen. Bovendien komt het koningspaar er menselijk, charmant en positief mee weg. Koning Charles snapt het al veel langer. Die schuwt een ludiek media-momentje niet. Ik zie Willem-Alexander nog niet op een wortelfluit blazen, het weerbericht presenteren of een rolletje spelen op het toneel. Nog niet.
Bestel je Weekend met meer royaltynieuws hier en lees hier meer columns van Rick Evers.
FOTO: MISCHA SCHOEMAKER
Uit andere media
