Column: Tassendrager

Tekst: Rick Evers

27/09/2025

Deze column verscheen eerder in Weekend editie 39.

Soms gaan er maanden en maanden voorbij dat we Amalia niet zien. Als we haar zagen, zagen we vaak een schuchtere prinses. Die tijd lijkt voorbij. Met meer zekerheid stapt ze steeds vaker de wereld in. Stralend op Prinsjesdag, de week ervoor een solobezoekje aan de Amsterdamse burgemeester. En volgende week schuift ze aan bij de Luxemburgse groothertog, waar ze de ceremonie van de troonswisseling bijwoont, inclusief het grootse galadiner. Ik kijk ernaar uit.

Deze week is ze in de VS. Niet voor een privébezoek, er is amper tijd in het programma om te winkelen, maar omdat ze meer wil zien van het werk van haar moeder. Máxima’s moederhart zal een sprongetje hebben gemaakt toen Amalia tijd kon vrijmaken om haar te vergezellen naar de Verenigde Staten. Ze keek er al jaren naar uit. Het was in Senegal in de zomer van 2022, na een intensieve VN-reis door dat land én Ivoorkust, dat Máxima aan een collega en aan mij vertelde dat haar oudste dochter ernaar uitkeek een keer mee te gaan om haar tassendrager te zijn. En om zo een kijkje in de keuken te krijgen van het werk dat Máxima doet.

Om eerlijk te zijn: steeds weer als ik landde in de daaropvolgende bezoeken aan de andere kant van de wereld, hoopte ik dat achter de koningin ook haar oudste dochter het vliegtuig uit zou stappen. Maar helaas. Ik vind het moedig: voor haar PPLE-studie moest ze nog een vak afronden, terwijl ze al begonnen is aan haar nieuwe studie Nederlands Recht én bij Defensity College. Toch stapte ze, net als ik, zondagmiddag in het KLM-vliegtuig naar Washington. Moeder en dochter gingen linksaf naar de business class, ik mocht rechtsaf, voorbij de galley, achter twee gordijntjes, al werd ook daar goed voor me gezorgd. Op het vliegveld scheidden duidelijk onze wegen. Een koningin en een prinses hoeven niet in de rij te staan voor de paspoortcontrole en hun bagage wordt voor hen van de band gehaald.

Overigens, de controle duurde in mijn geval zó lang, dat ook mijn bagage al van de band was gehaald en tussen een groep verweesde koffers was gezet. Zij zullen zich toen al lang en breed hebben opgefrist in de residentie van de ambassadeur, hun slaapplek, terwijl ik nog moest wachten op een taxi.

Máxima begint de dag graag vroeg. Ze probeert zo wat meer in de Nederlandse tijdzone te blijven en zo efficiënt mogelijk te werken. En dus vertrok ze heel wat eerder dan gepland, waardoor ik opnieuw achter de feiten aan liep en net op tijd klaarstond bij de Inter-American Development Bank om Máxima en Amalia uit te zien stappen. Máxima trots voorop, Amalia erachteraan, een beetje verstopt, met een mapje huiswerk onder de arm met alle info van de dag. Ze schreef vlijtig mee met wat de sprekers én haar moeder te zeggen hadden.

Ik ben benieuwd hoe de gesprekken verlopen in de auto, van A naar B, of in de hotelkamer. Of ze wat inzichten heeft uit haar studie die haar moeder misschien ook weer helpen. En andersom natuurlijk. Of Amalia ook zulke ambities zou hebben. Veel troonopvolgers hebben of hadden een functie bij de VN, al is dat meestal meer als uithangbord dan dat ze – net als Máxima – het werk daadwerkelijk opknapt. Zo was natuurlijk ook haar vader VN-adviseur op het gebied van watermanagement. Geen enkel koppel in de wereld heeft zoveel uit naam van de VN bij kunnen dragen, en dat is uniek. Zou de prinses al een idee hebben voor later? Hopelijk heb ik later in de week de kans om het haarzelf te vragen. Dan leest u het ongetwijfeld in Weekend.

Bestel je Weekend met meer royaltynieuws hier en lees hier meer columns van Rick Evers.

FOTO: ANP