Henk Bres dolblij: ‘Mijn vrouw gaat niet dood!’

06/02/2018

Twee keer werd het leven van Henk Bres en zijn vrouw Corry in het afgelopen jaar volledig overhoop gegooid. De eerste keer kreeg de markante Hagenees te horen dat Corry ernstig ziek was en nog maar enkele maanden te leven had. Nu is als door een wonder het tij gekeerd: de artsen hadden een verkeerde diagnose gesteld.

Het is mei 2017 als de 65-jarige Henk en de 61-jarige Corry bij toeval ontdekken dat Corry ziek is. 'Ik ging naar de dokter omdat ik moeilijk loop en zij ging gewoon mee om zich ook eens een keer na te kijken', begint Henk. 'Toen bleek dat er iets niet goed was in haar bloed. Om een lang verhaal kort te maken: het was echt niet goed'.

Na vele onderzoeken constateerden de artsen een agressieve vorm van maagkanker die uitgezaaid was naar de botten. 'Dat was behoorlijk heftig nieuws. Ik vroeg ze: wat is de levensverwachting? Nou, dat was nog geen jaar. Dan ben je even helemaal de weg kwijt. Alsof de wereld ineens instort', aldus Henk.

Henk en Corry besluiten om voorlopig geen chemokuur te starten maar beginnen in plaats daarvan met het gebruik van cannabis, iets waar kankerpatiënten soms baat bij hebben. Dat lijkt aan te slaan, want na enkele maanden lijkt er nog niets veranderd. 'De dokter zag het ook', zegt Henk. 'Hij zegt: ‘je ziet er nog steeds zo goed uit’. Wij dachten dat het aan die cannabis lag'.

Na weer nieuwe onderzoeken en scans staan de artsen voor een raadsel. 'Ze zeiden: ze had allang dood moeten zijn of in ieder geval op haar sterfbed liggen', aldus Henk. Een second opinion en meer onderzoeken volgden en warempel, de oorzaak werd gevonden.

'De kanker die ze zochten was heel moeilijk te ontdekken. Het was namelijk geen agressieve maagkanker uitgezaaid naar de botten maar een milde vorm van borstkanker uitgezaaid naar de maag en de botten. De diagnose was wel goed, maar de soort kanker, daar hebben ze zich in vergist', vertelt Henk, die direct de levensverwachting van zijn vrouw wilde horen. 'Toen keek de arts ons met tranen in de ogen aan en ze gaf ons een knipoog: nog jaren, JAREN!'

Hoewel Corry nog steeds ziek is, is deze vorm van kanker wel goed te bestrijden. Henk kan het nog steeds niet helemaal geloven. 'Je bent echt acht maanden door een hel gegaan', kijkt hij terug. In alles wat hij en Corry de afgelopen maanden deden, vroegen ze zich af of het misschien wel de laatste keer was.

'Toen ze na kerst de kerstboom ging aftuigen bijvoorbeeld', aldus Henk. 'Toen zaten we allebei te huilen. Misschien was het wel onze laatste kerstboom. En ze had eens een leuk dingetje gezien om te kopen. Maar dan heb je zoiets van: ja, waarom zou ik het kopen? Ik ga toch dood. Maar nu is het allemaal heel anders', zegt een dolgelukkige Henk. 'Ik besef het nog niet helemaal'.

Om het leven te vieren laten Henk en Corry allebei een tatoeage zetten op hun rug. Het is een plaatje van twee vuisten die elkaar een boks geven, een symbolische betekenis. 'Iedere morgen en avond zeggen we tegen elkaar: we gaan er voor en dan geven we elkaar een boks', legt Henk uit. 'En straks gaan we nog een keer terug voor een klein wietplantje erbij. Want ik denk nog steeds dat dat ook geholpen heeft'.