Column Marc van der Linden – Arme, rijke Juan Carlos
17/08/2020
Misschien ben ik de enige in Nederland, of zelfs in de wereld, maar ik heb medelijden met voormalig koning Juan Carlos. Niet omdat ik de royals zo geweldig vind dat ik ze alles vergeef. Ik ben eigenlijk best kritisch. Ik vind de toelages in Nederland te hoog en snap niet dat een op zich prachtig instituut als de Koninklijke Stallen in stand wordt gehouden. Er staan Gelderlanders en Friezen en die worden één keer in de twee jaar gebruikt. Je kunt ze ook huren. De echte reden voor de Stallen is natuurlijk dat de Oranjes bijna allemaal paardrijden en hun hobby zo door de Staat laten betalen. Maar ik ga er niet voor op de barricaden. Voor Juan Carlos evenmin. Als hij in 2011 was overleden, had hij een heldenbegrafenis gekregen. Een jaar later breekt hij zijn heup bij de olifantenjacht, waarbij bleek dat hij met zijn minnares en haar zoontje op vakantie was. De kosten van die vakantie, inclusief de olifant, waren enorm, maar hij was uitgenodigd door een Spaanse zakenman. Al eerder had hij van een aantal zakenmensen een miljoenenjacht gekregen. De Spaanse koninklijke familie is niet rijk. Dat komt vooral doordat de familie in de jaren dertig van de vorige eeuw in ballingschap ging met zeven kinderen. Ballingschap voor een koninklijke familie is duur. Er moet toch in een ’koninklijke stijl’ geleefd worden. Ze kozen voor Estoril, waar toen veel afgezette koningen woonden, en dat de reserves snel op waren zag men aan de steeds kleiner wordende hofhouding. Juan Carlos en zijn vrouw Sofía, die haar eigen Griekse monarchie ook al had zien verdwijnen, kregen van dictator Franco de kans om na zijn dood de monarchie te herstellen, mits Franco’s beleid werd voortgezet. Juan Carlos deed dat niet; toen hij eenmaal koning was, maakte hij van Spanje een democratie en wist zelfs een staatsgreep te voorkomen. Honderdduizenden Spanjaarden gingen de straat op om ’Viva el rey!’ te scanderen: ’Leve de koning!’
Wat de Spanjaarden lange tijd niet wisten, was dat de koning vele minnaressen had. De Spaanse pers toonde alleen het gelukkige koninklijke gezin. Naarmate Juan Carlos ouder werd, baarde de financiële positie van zijn familie hem steeds meer zorgen. Hij zou zijn dochters en kleinkinderen weinig tot niets nalaten. Toen moeten de zeer lucratieve reizen naar de Arabische landen zijn begonnen. Hij regelde grote deals voor Spaanse bedrijven en kreeg dan zelf miljoenen cadeau. De Saoedische koning schonk hem zelfs 100 miljoen euro, waarvan hij 65 miljoen doorsluisde naar een rekening van zijn minnares Corinna Larsen. Moet zo’n koning gestraft worden? Ja. Maar het land verlaten – zíjn land – is wel heel hard. De troon van zijn zoon wankelt en als koningin Sofía, die als een heilige wordt beschouwd, er niet meer zou zijn, dan was het al gedaan. Zijn dochters en kleinkinderen gaat hij op zijn oude dag niet meer zo vaak zien. Zoon Felipe heeft de erfenis van zijn vader op voorhand geweigerd. Juan Carlos zou nu in Abu Dhabi zijn, een land waar ze niet moeilijk doen over hoeveel vrouwen een man mag hebben en hoe er geld wordt verdiend. Er gaan geruchten dat hij naar Nieuw-Zeeland wil verhuizen. Ik geloof er niks van. Koningin Elizabeth is het staatshoofd van dat land en zij zou geen in opspraak geraakte ex-collega in een van haar landen willen. In Abu Dhabi is hij veilig en kan hij zelfs adviezen over democratie geven…