Column Marc van der Linden – Iedereen heeft zijn eigen Diana
30/11/2020
Heeft u het vierde seizoen van The Crown al gezien? Als u de hele serie – vier seizoenen, veertig afleveringen – hebt gemist, dan heeft u in deze coronatijd een paar heerlijke weken tv voor de boeg. The Crown gaat over het leven van de Britse koningin Elizabeth en alles wat er tijdens haar regeerperiode gebeurde in haar familie en het Verenigd Koninkrijk. In feite wordt de geschiedenis verteld, maar dan gedramatiseerd. Niet alles wat we te zien krijgen is echt zo gebeurd of gezegd, maar de grote lijnen zijn waar. Tot en met seizoen drie was het kijken, genieten en misschien nog een tweede keer kijken, maar seizoen vier heeft voor veel onrust gezorgd. Waarschijnlijk omdat het een tijd betreft die de meeste vijftigplussers zich nog zullen herinneren. Iemand die in 1970 is geboren, was tien of elf toen prins Charles trouwde met lady Diana Spencer. Het zijn nu iconische beelden, maar het duurde toen nog echt jaren voordat de wereld in de ban raakte van de prinses, die mensen raakte omdat ze zo gewoon en eigenlijk zo onkoninklijk was. Met name de Britse koninklijke familie dacht lange tijd dat ze afstandelijk moest zijn om het respect te behouden. De queen mocht nooit aanraakbaar zijn of iets van emoties laten zien. En toen kwam Diana, die oprecht geïnteresseerd leek in alle mensen die ze bezocht. Ze verborg haar emoties niet, raakte patiënten aan en bleef veel langer aan hun bed zitten dan andere royals. Bezoeken duurden uren en daarna hield Diana contact. Het gaf haar voldoening. Ook bij grote publieke evenementen wist ze, ondanks haar verlegenheid, oog te houden voor het publiek langs de route. Terwijl Charles vriendelijk knikkend en af en toe handenschuddend langs de menigte liep, nam Diana haar tijd om baby’s te knuffelen en bloemen in ontvangst te nemen. Ze liet Charles soms een halfuur wachten op het eindpunt. Hij kreeg het gevoel dat het niet meer om hem draaide en zij voelde zich sterker worden.
De wereld werd verliefd op Diana, maar de geruchten over een huwelijkscrisis werden steeds sterker. Diana vermoedde dat Charles nog steeds met zijn oude liefde Camilla omging en ging zelf ook vreemd, met een knappe militair die ze had uitgezocht om haar zoons te leren paardrijden. Ondertussen had de verlegen Diana zich ontwikkeld tot een zelfverzekerde vrouw die wist welke macht ze over de koninklijke familie had. Naast de wereldvreemde, verlegen Charles was ze een powervrouw geworden, die de media gebruikte om hem zwart te maken. Diana voerde journalisten met roddels over Camilla en Charles en werd zo het beeld van de bedrogen vrouw, waarmee ze de sympathie van de wereld kreeg. Op die Diana is het beeld dat veel mensen hebben opgeslagen gebaseerd. Tja, dan is het even wennen om daarmee de verlegen, onzekere Diana uit The Crown te vergelijken. Iedereen herinnert zich een eigen Diana, maar die komt waarschijnlijk overeen met hoe de échte was en niet met de Diana uit The Crown. Want zo gaat het met mensen die je nooit hebt gekend en die inmiddels overleden zijn. Zij blijven voor altijd de persoon zoals we die zelf hebben ingevuld. Misschien verdienen ze een eerlijker beeld.