Column Marcvanderlinden

Column Marc van der Linden – De domheid van prins Andrew

Een zoon van koningin Elizabeth die ondergedoken zit, of zich in het beste geval onvindbaar houdt… Zo brachten Amerikaanse en Engelse media het feit dat het onmogelijk was om prins Andrew de dagvaarding te overhandigen voor de civiele zaak die Virginia Giuffre tegen hem heeft aangespannen. Uiteindelijk heeft een politieagent bij zijn woning het document aangenomen, maar dat was volgens de advocaten van de prins niet correct. Dat was een goed punt, alleen gaf het de advocaten van Giuffre de kans de civiele zaak naar Londen te verplaatsen. En dat was het laatste wat de prins had moeten willen. In Nederland worden dwangbevelen, dagvaardingen en uitspraken in naam van het staatshoofd gedaan. Misschien heeft u er ook weleens één gehad. Ik had eens een dwangbevel omdat ik 16 euro te weinig belastingen had betaald. ’In naam der koningin’ stond erboven. Koninklijke post dus, maar het soort dat je liever niet ontvangt. In het Verenigd Koninkrijk gaat het iets anders. Het zijn hare majesteits rechtbanken die besluiten nemen, maar de link met de moeder van Andrew is duidelijk. Een rechtbank in Londen heeft nu laten weten dat zij prins Andrew, die wordt beschuldigd van seksueel misbruik van de destijds minderjarige Virginia, op de hoogte zal stellen van de rechtszaak die tegen hem is aangespannen bij een Amerikaanse rechtbank. Natuurlijk wist Andrew dat al, maar het feit dat één van zijn moeders rechtbanken hem nu op de hoogte stelt, betekent dat hij het echt niet meer kan negeren.

Let wel, Andrew is niet gevraagd om terecht te staan. Dat zou een strafzaak zijn en daarvoor is het feit waar de prins van wordt beschuldigd te lang geleden. De zaak is inmiddels verjaard. Virginia heeft nu voor de derde keer een civiele zaak aangespannen en zal waarschijnlijk uit zijn op een schadevergoeding en excuses. De uitspraak van de Britse rechtbank moet helpen de zaak te bespoedigen, want het juridische team van de prins beweerde dat de dagvaarding niet goed was afgeleverd. Het Londense Hooggerechtshof vertelde Reuters dat het een verzoek om betekening van Giuffre’s advocaten had geaccepteerd, en voegde eraan toe dat het ’stappen zou ondernemen’ om de rechtszaak te behandelen, tenzij de teams van Andrew en Giuffre ermee instemmen om te regelen dat de papieren worden betekend. Dat is nogal wat, want het zou rampzalig zijn als de zaak in het Verenigd Koninkrijk zou worden behandeld. Hoewel er veel valt af te dwingen op de beweringen van Virginia en twee eerdere pogingen mislukten, heeft Andrew nu veel meer te verliezen. In het rampzalige interview dat hij aan de BBC gaf – en waardoor hij zijn koninklijke functies en toelage verloor – had hij immers gezegd dat hij bereid was mee te werken aan het onderzoek. Tot nu toe heeft hij alles gedaan om het tegenovergestelde te doen, maar onderduiken of zich weghouden is feitelijk onmogelijk. De prins wordt namelijk dag en nacht bewaakt door lijfwachten en dat zijn politieagenten die altijd weten waar hij is. Niet meewerken aan een onderzoek of rechtszaak wekt, althans in mijn ogen, het idee dat je toch wat te verbergen hebt. Dat je een Amerikaanse dagvaarding negeert, is misschien nog te begrijpen. Hij hoefde er overigens niet eens voor naar de Verenigde Staten en mocht via videobellen ondervraagd worden. Maar een officieel document van één van hare majesteits rechtbanken negeren, kan een zoon van diezelfde majesteit gewoon niet. Allereerst breekt hij zijn eigen tv-belofte, maar daarnaast is het een dikke vinger naar de rechtsstaat. Zo’n man hoort niet in de koninklijke familie.