Oranje-bingokaart

05/05/2024

Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 18

Door Rick Evers

Volgens mij heeft Emmen een prachtig voorbeeld gegeven voor Koningsdag. Wat zeg ik: jaloersmakend. Al is het na de feestdag vorig jaar in Rotterdam wel appels met peren vergelijken. Ja, dat was groots, met brede straten en indrukwekkende acts en een spectaculaire boottocht. Maar ook afstandelijk.

Rotterdam is een prachtige gemêleerde stad, maar op Koningsdag merk je: het mist de gemeenschapszin van een provinciestad als Emmen, de pracht van Maastricht en het wij-gevoel als in Amersfoort. Natuurlijk zullen Willem-Alexander, Máxima en hun familieleden ook zo hun mening hebben, en een stiekeme favoriet. Maar voor de buitenwereld zijn ze elke keer ’dankbaar’ en was het ontzettend ’dierbaar’. Het zijn de twee belangrijkste woorden op de koninklijke bingokaart bij persgesprekken met het koninklijk gezin.

Prinses Alexia zal wat dat betreft een flinke schouderklop van haar beide ouders hebben gekregen in de bus terug. Nadat ze afgelopen jaar in Wales haar diploma had gehaald, beleeft ze nu een tussenjaar. Wat ze precies doet, was tot nog toe niet bekend. “Heel veel plannen, maar nog niets gepland”, zei ze voor de zomer. Nu zit ze er middenin. Logisch dat NOS-verslaggeefster Malou Petter haar ernaar wilde vragen. Ze had er zelfs toestemming voor gekregen. “Ik ben heel gelukkig geweest om veel te kunnen reizen dit jaar. Andere culturen te leren kennen. Vooral om met wat anders bezig te zijn dan school”, zegt de prinses. Geen enkel detail. Niets leuks waardoor de kijker zou kunnen denken: wat is dát nou toch leuk voor haar, dat zij die kans krijgt. Al zou ze als serveerster aan de slag zijn gegaan in Patagonië en zo de kans hebben gehad haar Argentijnse familie beter hebben keren kennen. Schaamt ze zich ervoor? Past het niet in het plaatje? Of zijn de Oranjes gewoon compleet doorgeslagen in het bewaken van hun privéleven?

Oké, we gaan verder. Vooral even niet naar school dus. “Want daar was u aan toe”, probeert Petter. “Ja”, zegt Alexia wat moeilijk, terwijl Máxima haar lijkt te soufleren met gebaren. “Gewoon een jaar met andere dingen bezig zijn. Een beetje werken en een beetje reizen.” Wat nou de mooiste reis was? “In zo’n tussenjaar is elk moment bijzonder. En ik heb ook overal heel erg van genoten.” Alsjeblieft zeg. Mijn ouders zeiden altijd: ’Als je niks fatsoenlijks te melden hebt, houd dan maar gewoon je mond.’ Misschien is dat ook een tip die de RVD aan de koninklijke familie kan meegeven.

Anders dan elke andere koninklijke familie in Europa verkrampen de Oranjes als het over hun privéleven gaat. Dat de minister het leven van zijn dochters buiten de media houdt, is totaal te begrijpen. Maar door de eeuwen heen hoort het erbij dat koninklijke families een beetje van ons allemaal zijn. Het zijn nét gewone mensen, maar toch iets speciaals. Een dag na Koningsdag was een collega van me aan het shoppen bij een interieurwinkel. Haar vriend kwam met een geurkaars aan. “Die ruikt naar wc!”, zei ze met een vies gezicht. Een blonde vrouw iets verderop moest erom grinniken. Wat een bekend gezicht, dachten de twee nog, toen de dame met haar basilicum-geurkaars wegliep. Toen ze haar toypoedel zagen en vervolgens ook een beveiliger meeliep, viel het kwartje. Ook Máxima is soms net een gewoon mens, dat na Koningsdag zonder make-up op haar inkopen doet in de binnenstad. Alleen stond voor haar de volgende dag het regeringsvliegtuig klaar voor een vakantie naar Italië. Dat is dan weer het verschil.

Beeld: MISCHA SCHOEMAKER

Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 18, nú in de winkel! Dit nummer bestellen kan hier. Liever online lezen? Klik dan hier.