Het lek dat Camilla heet
06/04/2024
Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 14
Door Rick Evers
Zo spannend als met de Britse royals, zo wordt het bij ons vast nooit. Goed, we hebben prins Bernhard gehad met tal van speelfilmwaardige escapades, nep-baron Edwin de R. van Z., noem maar op.
Als Beatrix een geheim dagboek zou hebben bijgehouden, zou dat ongetwijfeld de basis kunnen zijn voor een heel eigen seizoen van The Crown. Denk aan het gedoe tijdens haar jeugd op Soestdijk, haar prille liefdesleven, toestanden met premiers en politiek, hoe ze met de komst van allerlei schoondochters om is gegaan… Ik denk dat het – net als de serie over Máxima die volgende maand uitkomt – veel kijkers zou kunnen trekken. Want we willen nu eenmaal graag weten wat zich binnen de paleismuren afspeelt.
Na tumultueuze jaren in het begin van deze eeuw is het op dit moment erg rustig. Misschien omdat de Oranjes alles zo goed binnenskamers weten te houden? Natuurlijk zijn er ongemakken binnen de familie waarover niet gesproken wordt. Het is niet altijd pais en vree. De neven en broers onderling vinden iets van elkaar, maar houden de vuile was tot nu toe goed binnen. Wie weet, wordt de druk op de koninklijke ketel ooit zó hoog dat een van de familieleden toch, net als prins Harry, zijn memoires gaat uitbrengen. Of anders wel iemand aan het hof die uit de school durft te klappen. Maar zover ik het kan inschatten, is geen enkele hoveling dat van plan.
Het Britse koningshuis daarentegen staat erom bekend zo lek te zijn als een mandje. Koninklijke bronnen geven te pas en te onpas informatie prijs over gebeurtenissen die achter besloten deuren hebben plaatsgevonden. Soms kunnen ze blijkbaar ook gedachtelezen. Gesprekken die Harry en Charles privé hebben gevoerd bijvoorbeeld. Ik kan me niet voorstellen dat er een notulerende lakei naast heeft gezeten. Maar ongetwijfeld zal Charles ook weleens stoom afblazen over wat voor ontmoeting of gesprek er even daarvoor heeft plaatsgevonden. En dan gaan verhalen zo hun eigen leven leiden. Bij de Britse tabloids wordt goud geld verdiend met de verkoop van zulke nieuwtjes op de voorpagina’s, dus daar zullen ook de praatgrage medewerkers aan het hof een flinke duit aan bijverdienen. In welke mate de verhalen waar zijn? Buckingham Palace doet over het algemeen geen enkele moeite om dergelijke verhalen te ontkrachten.
Persoonlijk vind ik het dus wel jammer dat er bij ons niets naar buiten komt. Het zou Willem-Alexander en Máxima, of andere familieleden, een stuk menselijker maken. Vaak gaat het namelijk helemaal niet om zulke spannende zaken. Kijk, wij kunnen als verslaggevers tegenwoordig aan het koningspaar af en toe na afloop van een bezoek een vraag stellen. Die vraag moet wel met dat bezoek te maken hebben. Het zorgt alleen maar voor extra aandacht voor het koninklijke bezoek.
Bij het Britse koningshuis is zoiets ondenkbaar. De royals daar schuwen de camera’s en geven niet ’even een quootje’ voordat ze de auto in stappen. Maar toch willen sommige Windsors weleens wat kwijt. Camilla heeft daar een leuk trucje voor bedacht. Ze schudt tijdens bezoeken natuurlijk tal van handen en heeft beleefdheidsgesprekjes met zulke mensen. De camera’s registreren elke beweging van de koningin en dat weet ze maar al te goed. Als ze dan bij de laatste in de rij is, vlak voor de camera’s, blijft ze soms wat langer staan. En dan vertelt ze hoe jammer haar man het vindt dat hij er niet kan zijn, dat het best goed met hem gaat, dat hij ernaar uitkijkt om weer terug aan het werk te kunnen gaan, enzovoorts. Met zulke koninginnen heb je geen spionnen nodig.
Beeld: Getty Images
Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 14, nú in de winkel! Dit nummer bestellen kan hier. Liever online lezen? Klik dan hier.
