Druk, druk, druk!

01/06/2024

Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 22

Door Rick Evers

Hoeveel functies kun je in ’s hemelsnaam hebben? U, en velen met u, zullen hun handen al vol hebben aan een baan en het gezinsleven en het georganiseer dat daar bij komt kijken. Stiekem komt daar vaak nog het een en ander bij, vrijwilligerswerk bij een club, helpen op school, noem maar op.

Zelf probeer ik de ballen hoog te houden als kleine zelfstandige op het gebied van de koningshuizen. Ik probeer u elke week in uw favoriete tijdschrift Weekend te voorzien van een column en andere verhalen over de royals, ik reis – vaak als verslaggever en cameraman tegelijk – stad en land af om met name de Oranjes te volgen, word her en der eens gevraagd voor commentaar op radio en tv – van Blauw Bloed tot Vandaag Inside, om maar wat te noemen – schrijf ook af en toe artikelen voor andere tijdschriften, ben bezig met een nieuw boek, maar heb ideeën voor vijf, maak wekelijks een podcast, die ook voorbereid en gemonteerd moet worden. Afgelopen week stond ik ook nog eens dagelijks op de Zomerweek, schoof ik aan in de podcast van Paul de Leeuw en tussen de bedrijven door probeer ik de hotels te boeken voor de komende trip: met koning Willem-Alexander en koningin Máxima naar vier steden in de staten Georgia en New York. Ondertussen videobel ik met mijn ouders, die in Spanje wonen. “Wanneer kom je weer eens langs?” Ik tuur in mijn agenda. Waar zit er even ruimte om, al is het maar een paar dagen, hun kant op te komen? Ik moet ze het antwoord nog even schuldig blijven.

Mijn vader werkt nog, in deeltijd, grotendeels vanuit huis, achter de computer. Maar mijn moeder kan niet stilzitten en doet vrijwilligerswerk in het oude dorpje in Nederland, wat ze digitaal kan doen, en voor de Nederlandse vereniging in hun regio in Spanje. Ik zou ook zo graag wat aan vrijwilligerswerk willen doen. Zoals toen ik laatst met Máxima bij Taal Aan Zee was, waar ’nieuwe Nederlanders’ hulp krijgen van vrijwilligers om hun taal te verbeteren. Of misschien in het verzorgingstehuis waar mijn eigen oma de laatste jaren gewoond heeft. Maar als ik naar mijn agenda kijk, zie ik dat het daarin totaal aan structuur ontbreekt om dat te kunnen doen.

Toen er afgelopen weekend een bericht kwam dat koning Charles er een taak bijneemt, dacht ik: zou u dat wel doen? De Britse royals staan bekend om hun werkethos, Charles, Camilla en Anne zouden dubbel zo veel afspraken hebben als hun Nederlandse collega’s, al is het maar net hoe je het berekent. Maar Charles, die al betrokken was bij 441 organisaties en zelf aan de wieg stond van achttien goede doelen, is sinds de troonswisseling zijn taken aan het heroverwegen. Sommige passen misschien beter bij een jongere generatie. Andere taken van koningin Elizabeth zouden bij hem moeten terechtkomen. Anderen juist weer bij Camilla of andere familieleden. Maar dat hij er specifiek deze taak bijneemt, had ik zelf niet verwacht.

Charles wordt beschermheer van Gordonstoun, de kostschool die hij zelf ooit ’een absolute hel’ had genoemd, waar hij een regelrecht buitenbeentje was en steeds werd gepest, onder meer vanwege zijn zachtaardige karakter en liefde voor kunst. Zelf zegt de school trots te zijn ’de eerste opleiding’ te zijn die ’een koning heeft opgeleid’ en ’nog trotser dat de jaren die koning Charles hier doorbracht zijn toewijding aan dienstbaarheid, het buitenleven en de kunst hebben gevoed.’ Ja, zo kun je het ook zeggen. Hij vond het er vreselijk en verlangde naar alles wat niet met de school te maken had. Tegelijkertijd is dat ook een leerschool. Maar om hier nou beschermheer van te worden? Ik zou nog eens kritisch naar de lijst met werkzaamheden kijken, Charles. En misschien moet ik dat zelf ook eens doen.

Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 22, nú in de winkel! Of lees ‘m online. Liever bestellen? Dat kan hier.