Piet Veerman wilde nummers Arnold Mühren niet zingen

De reden dat de reeks grote hits van The Cats begin jaren zeventig langzaam maar zeker afnam, was dat Piet Veerman de nummers van bassist en songschrijver Arnold Mühren niet meer wilde zingen.

Arnold vertelt dat in het muziekblad Revolver’s Lust for Life. Vanaf 1968 gaven de Volendammers de ‘palingsound’ vorm met hits als Lea, Why en Marian. Liedjes die gecomponeerd waren door Mühren en gezongen werden door Veerman. De zanger verklaarde het wat inzakken van de Cats-successen rond 1973 steevast door te zeggen dat het vuur na tien jaar een beetje gedoofd was. "Heeft Piet dat echt zo gezegd?", reageert Arnold Mühren nu.

De bassist gaat verder: "Dat we na tien jaar vermoeid waren klopt wel. Maar dat is niet de reden dat er opeens geen nummers van mij meer in de hitlijst stonden. De werkelijke reden was dat Piet gewoon mijn nummers niet meer wilde zingen." De andere Cats hadden in de gaten gekregen dat de schrijver van de liedjes aanzienlijk méér geld aan de hits overhield.

"Toen ik mijn eerste Buma/Stemra-afrekening kreeg over de liedjes die ik voor The Cats had geschreven, geloofde ik mijn ogen niet", aldus de nu 70-jarige Mühren. "Dat was een bedrag waarvan je een huis kon kopen…. Wij hadden nooit afspraken gemaakt over de verdeling van die 'credits'. En wie het talent heeft om een goed liedje te schrijven mag daarvoor ook gehonoreerd worden. Maar ja, dat leidde wel tot jaloezie…"

In 1970 scoorden The Cats een nummer één-hit met het door Piet Veerman geschreven Where Have I Been Wrong. Twee jaar later werd het door de zanger geschreven Let’s Dance eveneens een succes. The Cats scoorden na 1970 nog slechts één hit, namelijk het nummer Be My Day. In april werd het gehele repertoire van The Cats opnieuw uitgebracht in de box The Cats Complete.