Op bezoek bij een keizerin
18/10/2013
Op 14 oktober werd Farah Pahlavi, de laatste keizerin van Iran, 75 jaar. Enkele weken geleden werd ik bij haar thuis in Parijs ontvangen voor een interview over haar naderende verjaardag, haar leven en haar banden met de Oranjes. Het artikel dat ik daarvan gemaakt heb, is te lezen in de nieuwste editie van het tijdschrift Royalty, dat nu in de winkels ligt.
Voor mij was de ontmoeting met Farah een droom die ik al geruime tijd koesterde. Ik denk dat zij een van de redenen is geweest dat ik me voor royalty ben gaan interesseren. Als jong ventje volgde ik haar familie al en toen ze in 1979 met haar gezin op de vlucht moest vanwege de Islamitische Revolutie in Iran maakte dat grote indruk op mij. Het is opvallend hoeveel mensen reageren als ik vertel over mijn ontmoeting en gesprek met Farah. Kennelijk is zij nog altijd niet vergeten en zelfs in Iran, dat er sinds het vertrek van de Pahlavi's alles aan heeft gedaan om de vroegere keizer en keizerin zwart te maken, zijn nog vele mensen die die tijd koesteren. Farah vertelde me dat ze stiekem allerlei contacten heeft met mensen in Iran. Ze belt hen dan op zonder haar naam te zeggen en kan via deze gesprekken te weten komen wat er werkelijk in haar vaderland leeft.
Tijdens het gesprek met Farah drong nog meer tot me door wat een historische figuur zij eigenlijk is. Ze heeft zoveel meegemaakt. Van de grote drama's in haar leven, zoals de ballingschap, het verlies van haar man en de zelfmoord van haar twee kinderen, tot en met vele onvergetelijke ontmoetingen met de groten der aarde. Op het zilveren huwelijksfeest van Juliana en Bernhard in 1962 was ze aanwezig, amper 23 jaar oud, en werd ze omringd door de zo'n beetje heel koninklijk Europa. Maar vreemd genoeg heeft ze nauwelijks herinneringen aan dat enorme feest, dat bij ons nog altijd tot de verbeelding spreekt. Sterker nog, speciaal voor mijn bezoek was ze op internet nog naar wat filmpjes gaan kijken om het gebeuren te laten herleven. Ook een keizerin uit de 20ste eeuw heeft zich dus inmiddels aangepast aan de 21ste eeuw. En op die manier kan zij een deel van het leven dat haar is afgenomen weer terughalen.