Placeholder

Gerard Cox gaat weer het theater in

Gerard Cox staat volgend jaar na een kwart eeuw weer op de planken met een theatervoorstelling. 'Ik was het eerlijk gezegd niet meer van plan, maar Bastiaan Ragas heeft me overgehaald', zegt hij tegen een ochtendkrant. En de 78-jarige cabaretier is van plan om tegen heel wat heilige huisjes aan te schoppen, waaronder de islam.

'Natuurlijk is het teleurstellend dat weinig vakbroeders nog grappen over de islam durven te maken. Dat is de politiek correcte terreur van nu', zegt Cox. Hij is echter niet van plan om zijn mond te houden. 'Ik ga echt niet zitten denken: o, dat is een heilig huisje, daar moet ik van afblijven. Daar zijn heilige huisjes voor, om ze ondersteboven te schoppen.' Hij is een artiest met een mening. 'En die zijn er niet zoveel, want de meesten zijn bang voor hun achterban, voor de pers of voor wat dan ook.'

Dat Gerard niet bang is om zijn mening te geven blijkt wel wanneer hij meerdere gevoelige onderwerpen aansnijdt. Zo vindt hij net als Pim Fortuyn de islam een achterlijke woestijngodsdienst. De mannen van de politieke partij DENK noemt hij griezels en engerds. En het sinterklaasfeest is verziekt door een klein clubje. 'Als ze zich zoveel eeuwen later nog druk over slavernij willen maken, moeten ze eens naar die Arabische staten gaan. Naar Qatar, waar krankjorum genoeg het WK voetbal wordt gehouden. Daar worden stadions gebouwd door slaven uit Nepal en de Filipijnen.'

Maar Gerard 'laat zich op zijn oude dag niet ook nog eens voor racist uitmaken. Door zo'n eng clubje dat er z'n beroep van heeft gemaakt om alles en iedereen van racisme te betichten. Zo'n Sylvana Simons… Een waardeloze muts.' Volgens de Toen Was Geluk Nog Heel Gewoon-ster is er helemaal geen racisme in Nederland. 'Als je hier je best doet, kun je alles worden, of je nou wit of zwart bent.' En als je niet meer tegen een geintje kunt, moet je maar ergens anders gaan wonen, vindt Cox.