Column Marc van der Linden
09/01/2014
Als je op tv komt, weet je dat mensen een oordeel over je hebben. En dat is niet altijd voordelig. Sterker nog: ik denk dat we – ik dus ook – eerder een negatief oordeel over iemand delen dan iets positiefs. Sinds de komst van internet is het helemaal raak. Daar wordt iedereen die op tv komt uitgebreid besproken en vaak niet op de meest vriendelijke manier.
Het meeste gebeurt anoniem, want dat is natuurlijk wel zo makkelijk. Opmerkelijk is ook dat mannen daarbij veel onaardiger zijn dan vrouwen. Als je dat allemaal gaat lezen, moet je oppassen dat je er niet diepongelukkig van wordt. Het beste is dus om nooit je eigen naam via Google in te voeren en dan te lezen wat er over je gezegd wordt. Tegelijkertijd zijn er altijd wel mensen die je erop wijzen als ergens iets onaardigs over je staat, dus je wordt er vanzelf mee geconfronteerd.
Bij artiesten en andere BN’ers kun je nog zeggen: eigen schuld, had je maar niet beroemd moeten willen worden. En daar hebben die mensen een punt. Maar hoe zit het dan als je in een koninklijke familie wordt geboren? Dan word je van de wieg tot aan het graf gevolgd en besproken. En zeker niet altijd flatteus. Lees de kritiek over de kersttoespraak van koning Willem-Alexander er maar eens op na. En koningin Máxima kan bij alles wat ze aan kleding draagt wel reacties verwachten. Doorgaans is die positief, maar soms wordt ze ook met de grond gelijk gemaakt. Het hof ziet niet alles, maar het nieuws wordt wel in de gaten gehouden. Dagelijks zorgt de RVD voor een mail met alle berichten in de pers. Wat er op tv en radio wordt gezegd, wordt uitgeschreven en van de printmedia worden kopieën gemaakt. Want het is belangrijk om te weten hoe mensen over bepaalde zaken denken. En dankzij het internet kunnen de Oranjes nu ook zelf gemakkelijk zien wat ’het volk’ van iets vindt en niet alleen wat er in de media wordt gemeld.
Vroeger werd wekelijks een heuse knipselkrant in elkaar gezet met alle uit kranten en tijdschriften gescheurde artikelen. En die werd dan naar de belangrijkste leden van de koninklijke familie gestuurd. Prins Bernhard wilde daar niet op wachten en liet zelfs in de laatste periode van zijn leven zo’n beetje alle kranten en tijdschriften op Soestdijk bezorgen om die dan minutieus door te nemen. Als hem iets niet beviel – of juist wel – dan hing hij meteen aan de telefoon. Ook Juliana had erg de neiging om op artikelen te reageren, maar deed dat beheerster dan haar man. Beatrix en Claus zochten nooit de directe confrontatie met journalisten, maar deden over beroepsgroep regelmatig hun beklag. Willem-Alexander en Máxima zagen in dat een goed contact met de media in de 21ste eeuw onontbeerlijk is. Ze bouwden zorgvuldig een relatie op met journalisten, met wie ze eens in de zoveel tijd informeel zaken bespraken. Maar toen er gedoe kwam rond de vakantievilla in Mozambique, bleek dat de journalisten met wie ze contact hadden, door de hoofdredacties van het onderwerp werden gehaald…