Exclusief: Laatste interview Reinout en Daniëlle Oerlemans voor vertrek naar L.A

16/07/2008

"Eigenlijk is het heel griezelig!" Enkele dagen voordat het gezin Oerlemans naar Amerika emigreert, maakt Reinout de balans op. Exclusief aan Weekend vertelt hij over zijn goede vrienden hier, die hem op z’n trouwdag zo ontroerden, en over zijn ultieme droom: Amerika veroveren.

Op de valreep, voor zijn vertrek naar Hollywood, ontmoeten we metReinout Oerlemans (37) en zijn vrouw. ’De laatste loodjes wegen hetzwaarst, maar volgende week gaat het echt gebeuren!’ Net voor de groteverhuizing bezoekt televisieproducent Reinout nog even de bioscoop: ’Ikben zojuist op de première geweest van De Brief Voor De Koning, degrootste familiefilm die ooit in Nederland is gemaakt. Ik ben erhartstikke trots op dat ik die film mede geproduceerd heb. En dan zo’ngrote première in de stad Den Haag. Ik ben altijd al gék op filmgeweest en als jong jochie ben ik hier ontelbare keren naar de bioscoopgeweest. Ik krijg hier dan ook extra nostalgische gevoelens bij, vooralnu we aan de vooravond van ons Amerikaanse avontuur staan.

Mijn ultieme droom is om straks in Amerika mooie, grote programma’s temaken. Op dit ogenblik maken we al grote dramaproducties voorNederland, België, Denemarken, Italië en Spanje. Maar met Eyeworkswillen we niets liever dan dat netwerk uitbreiden. Ik wil Duitsland nogveroveren, maar natuurlijk eerst Amerika. Ik ga daar niet voor nietsnaartoe.

Het is ook waanzinnig spannend wat ik nu met mijn gezin onderneem. Welaten hier alles achter, en beginnen helemaal opnieuw op een totaalander continent en met een totaal andere mentaliteit. Soms lig ik erurenlang van wakker, hoor. Tja, het is natuurlijk doodeng, échtdoodeng! In feite begin je je leven weer helemaal opnieuw. Mijn vrouwDaniëlle en ik hebben er het afgelopen jaar heel veel en vaak tot diepin de nacht met elkaar over gesproken. Maar eerlijk gezegd zijn webeiden heel blij dat we nu eindelijk toch echt gaan.  

Gelukkig heeft Daniëlle haar goede vriendin Estelle Gullit in de buurtwonen, aan wie ze veel steun zal hebben. Zelf heb ik daar geen enkelevriend. Maar godzijdank heb ik wel een prachtig bedrijf, dus het isheerlijk om op die manier keihard aan de slag te gaan, maar quaprivéleven moeten we het eigenlijk allemaal in ons gezinnetje gaanuitzoeken. Gelukkig ben ik close met Ruud Gullit, mede door devriendschap tussen Daan en Estelle. Ruud is een fijne gast waar ik veelrespect voor heb.’

Complot

Reinout vertelt geëmotioneerd: ’Vooral tijdens ons huwelijk werd hetons pas écht duidelijk hoe belangrijk een privéleven is. En we moetenecht dankbaar zijn dat we zoveel warmte hebben gekregen van al diemensen die er waren. Drie maanden geleden waren enkele vrienden in hetdiepste geheim naar Los Angeles gevlogen en naar ons huis gegaan, endaar hebben ze een prachtig filmpje over ons leven gemaakt. Op onzetrouwdag zaten Daan en ik tijdens de lunch verbijsterd te kijken enriepen om de beurt: ’Hé, dat is LA, dat is ons huis, dat is onsbedrijf!’ Alle collega’s in Amerika zaten ook in het complot. Dat allesontroerde me ontzettend, want als je als vrienden zoveel moeite doet ommet zo’n enorme verrassing te komen, dan is dat iets wat Daan en ik inons hart zullen meenemen naar Amerika. Ons huis in Laren houden wevoorlopig nog aan. We hebben er onze ziel en zaligheid in gestopt.’

Zijn vrouw Daniëlle (35) vult aan: ’Aan de ene kant vind ik het net alsReinout doodeng wat we gaan doen, maar je moet wel bedenken dat hetvoor Rein natuurlijk nog spannender is dan voor mij. Want ik moetzorgen dat er eten op tafel staat en dat alles thuis loopt zoals hetmoet lopen. Maar ik ben er niet bang voor dat daar iets zou misgaan.Want of ik het nu hier in Nederland doe of daar, ik heb daarin m’n weggevonden en dat is niet zo ingewikkeld. En mijn goede vriendin Estellewoont gelukkig vlakbij. Maar voor Reinout is het weer een nieuwavontuur, ondanks het feit dat hij daar een bedrijf heeft. Want hijmoet daar wel weer opnieuw zijn weg vinden. Misschien valt het tegen.En het typisch Nederlandse koffiedrinken ga ik daar meteen invoeren.Haha, L.A. zal nooit meer hetzelfde zijn! De kinderen gaan niet naareen internationale school, maar naar een gewone school. Ze spreken alaardig Engels. Eerst ga ik daar zorgen dat ons huis in orde is, datmijn kindjes goed op school aarden, want het blijft toch een ander landmet een andere taal. Het belangrijkste is dat zij zich prettig voelen.En als dat het geval is, ga ik eens kijken wat ik eventueel verder nogkan doen.’