Diana-onthullingen
09/08/2017
Deze zomer staan we erbij stil dat prinses Diana twintig jaar geleden overleed. Dat is op zich niet vreemd. Sinds haar vroegtijdige en dramatische dood heeft de status van de moeder van de Britse prinsen William en Harry bijna mythische proporties aangenomen. Zo gaat dat vaak bij jong gestorven beroemdheden. Elvis Presley, Marilyn Monroe, James Dean, koningin Astrid van België… ze leven langer voort dan beroemdheden die na een lang leven op natuurlijke wijze aan hun einde zijn gekomen.
Als iemand op het hoogtepunt van zijn roem sterft, blijft hij of zij voor zeer lange tijd de ster die hij of zij was op het moment van overlijden. Waar andere beroemdheden op een gegeven moment op hun retour zijn, minder succesvolle jaren meemaken en, net als alle andere mensen, oud worden met alle gevolgen van dien, blijven deze mensen eeuwig jong en verbonden met hun toptijd.
Zo ook met Diana. Ze werd ten tijde van haar dood gezien als slachtoffer van een gevoelloze Britse koninklijke familie en een overspelige echtgenoot. Maar hoe zou het beeld zijn veranderd als ze bijvoorbeeld met Dodi Al Fayed was getrouwd? Of als ze, zoals ze serieus van plan was, in Amerika was gaan wonen? Waren de mensen die ten tijde van haar dood echte Diana-fans waren dan nog steeds zo op haar gesteld gebleven? We zullen nooit te weten komen hoe Diana’s leven zich ontvouwen zou hebben als ze niet was overleden. Dat ze jong is gestorven, is al verdrietig genoeg. Voor haarzelf en haar zoons in het bijzonder. Maar ik denk dat ze, als ze nog geleefd had, in de loop der jaren haar status van bijna-heilige wel gaandeweg zou zijn verloren. Niet omdat ze ineens een slechter mens zou zijn geworden, maar omdat dat nu eenmaal altijd zo gaat.
Bij de twintigste verjaardag van haar dood worden we echter overspoeld met nieuwe details over het dramatische huwelijk van Charles en Diana. Voor veel geld zijn mensen met wie Diana een vertrouwensband had, bereid om zaken openbaar te maken waarvan ze beloofd hadden dat nooit te doen. Ik heb daar gemengde gevoelens bij. Vanuit historisch opzicht is het goed we zoveel mogelijk te weten komen over wat er zoal tussen Diana en Charles is gebeurd. Maar tegelijkertijd moeten we ook in het oog houden dat de verhouding tussen de prinses en haar echtgenoot verschillende stadia heeft doorgemaakt. Er waren momenten dat ze uit was op wraak en het liefst een zo negatief mogelijk beeld van Charles en zijn nieuwe geliefde Camilla schetste.
In 1997 was ze echter al een stuk positiever over haar ex-man gaan denken. Ze hadden een goede manier gevonden om samen voor hun zoons te zorgen en Diana had alweer diverse ontmoetingen met hem gehad, waarbij ze alleen maar lol hadden gehad. Ze schreven elkaar weer en Charles had zich bij het afwikkelen van de scheiding ook zeer flexibel opgesteld. Wie de ’onthullingen’ van de afgelopen tijd heeft bekeken, krijgt echter een heel ander beeld.
Voor haar zoons moet het erg pijnlijk zijn om hun moeder weer pratend terug te zien, en dan nog wel met pijnlijke uitlatingen over hun vader en andere familieleden. Maar voor wie van deze ’onthullingen’ smult, zou ik willen zeggen: vergeet niet dat William en Harry inmiddels langer zonder hun moeder leven, dan met. Dat ze zulke leuke, vlotte en openhartige mannen zijn geworden, is dus minimaal net zoveel de verdienste van hun vader geweest als van hun veel te jong gestorven moeder. En dat plaatst al die negatieve woorden van Diana over Charles weer in een heel ander daglicht.